De Rabbi was heengegaan. Menachem Mendel zette zich neer en warmde de voetjes van het kind in zijn hand. En hij wiegde het heen en weer in zijn arm en vond veel kleine troostwoorden die hij nog niet kende.
‘Zie/ leerde Rabbi Menachem Mendel van Kossow later zijn jongeren: ‘de mensheid is als een schreiend kind in een leeg huis. Maar God zal ons horen/
20