Bruiloft in Europa

schuwe, kieskeurige jongen, hij zou liever sterven dan zich met verslapen trekken en haveloze haardos aan een vreemde te vertonen, zelfs aan een tanige oude dienstbode. Ditmaal zal Josefine dus niet haar zin kunnen krijgen.

‘Nu, wat hebt u te vertellen?⁵ dringt Paul aan. Hij heeft het koord van zijn pantalon al wat vaster moeten binden, hij staat met blote voeten op de stenen plavuizen en begint zijn geduld te verliezen.

‘Ik kom van Maria Ritter,⁵ zegt Josefine, ze is altijd gewend geweest dat dit wachtwoord deuren opende. ‘Weet ik wie Maria Ritter is?⁵ ergert zich Paul. Josefine⁵s bewustzijn trilt onder de schok, - is het mogelijk dat men in Wenen Maria Ritter zelfs niet meer kent? Maar dan komt haar gezicht in de deuropening en ze gaat praten, vertellen, roemen, overdrijven. Paul, op de koude stenen, trekt om-en-om zijn voeten op. Dan echter schiet haar plotseling weer de Naschmarkt in ⁵t geheugen en nu doet zij haar boodschap met de opdringerige goedgezindheid van een kerstmannetje dat de kinderen hun cadeautje thuisbrengt. ‘Frau Ritter interesseert zich voor uw spel, ik moest u ook dit entreebiljet voor Thibaud brengen. Zou u haar niet eens op willen zoeken?⁵

Maar dan is Paul Wolük aan het eind van zijn geduld. Welja, hij laat zich daar als een schooljongen naar Thibaud sturen door een bemoeizieke, aftandse diva! Hij drukt nu ook zijn gezicht in de opening en vertelt Josefine enige onaangenaamheden, dan duwt hij de deur in het slot en zoekt zijn slaapplaats weer op. De katten miauwen, dankbaar dat ze hem terughebben, en hernemen hun positie.

Even later staat Josefine ontdaan naast Maria, die alvast zelf met haar toilet was aangevangen. Josefine

⁶5