Bruiloft in Europa

zoekt naar het woord, waarmee hij dit alles kan samenvatten voor Ladislaus, maar Ladislaus vraagt: ‘Hoe lang is ⁵t nog naar Laxenburg?^{5 £}Een minuut of tien.⁵

‘Hou dan verder je kop dicht. Ik heb hier iets dat ik nodig moet lezen.⁵

Daniël klemt zijn kaken opeen, hij heeft plotseling bemerkt, dat zijn tanden zullen gaan klapperen, als hij niet oppast. Het is een vreemde gewaarwording, hij heeft nog nooit iets dergelijks ondervonden en meteen wordt hem duidelijk, dat hij bang is. ‘Ben ik werkelijk bang?’ denkt hij en peilt zichzelf, hij weet zich bang maar kan niet voelen waaraan dat ligt. Ladislaus zit stil naast hem en is verdiept in een bundel gestencilde vellen, - statistieken, ziet Daniël de motor ronkt zonder bijgeluiden, de weg is recht en leeg, ginds in Laxenburg wacht Julius en zal met Ladislaus beslissen wat er verder gebeuren moet, hijzelf behoeft geen beslissingen te nemen. Er is werkelijk niets aan te wijzen, waarvoor hij nu, juist op dit ogenblik, bang zou moéten zijn, - hoe komt het dan, dat hij zich plotseling zo onuitsprekelijk zwaar voelt en tegelijk die trillende maar pijnloze kramp in al zijn spieren waarneemt, die onmachtige beving in zijn armen en benen. ‘Zenuwtjes?⁵ denkt hij, ‘verdomd, ik ben toch geen oude juffrouw,⁵ en ergert zich bovenmate. Hij weet immers even helder als gisteren en eergisteren dat hij tot een afweergroep behoort en onder krijgstucht staat, hij weet dat Fritz Weissen-stein op een perfide wijze voor het leven is geschonden en dat de groep hem te wreken heeft, hij weet dat hij in zijn eed verklaard heeft alle verantwoordelijkheid voor elke collectieve daad van de groep op zich te nemen, totdat Hermann Julius de groep ontbindt. Hij weet

47