Bruiloft in Europa

eens over zijn blonde kuif en vraagt dan de kellner: ‘Hebt jullie grapefruit?⁵

‘Wat bedoelt u mijnheer? De kellner staat opeens vol aandacht.

‘Dat is een groot soort citroen, jongeman, Amerikaans fabrikaat, - men eet ze met of zonder suiker. Er zijn mensen die er dol op zijn.’

‘Nooit van gehoord, mijnheer,⁵ zegt de kellner.

‘No grapefruit to be had,⁵ vertaalt Otto. Mr. Hunter is verontwaardigd, het is hem echter niet onaangenaam om verontwaardigd te kunnen blijven. Gisteren was er ook al geen ijs voor zijn sodawater, de keuken kon geen ijs missen, werd hem gezegd. En dat voor de duurste tickets in de duurste express van Europa. Een ‘pullman’ noemen ze zo iets. Jawel, onhygiënisch bevingerde koperen handvatten, stoffige pluche, zelfs geen radio, een mooie Pullman. Neen! Slechte organisatie! Europa!

‘Hier is mr. Haymaker,⁵ zegt Otto en schuift zijn couranten opzij.

‘Morgen jongelui,’ groet de lange Haymaker, die er heel wat spiritueler uitziet dan zijn vriend, hij heeft dan ook een paar glundere donkere ogen geërfd van zijn Ierse voorouders. ‘Hunter, je hebt niet geslapen, je ziet geel, ga mee ontbijten.’

‘Er is geen ontbijt voor me,’ bromt Hunter. ‘Neem jij maar weer je broodjes met koffie, ik heb al genoeg aan mijn constipatie van gisteren. Grapefruit is niet te krijgen.’

‘Als we in Wenen zijn, kun je zoveel grapefruit eten als je wilt,⁵ troost Haymaker. ‘Nietwaar Wernizek?’ ‘Waarschijnlijk niet. Bij ons zijn ze meer expert in Mehlspeisen. Maar de grote hotels verzorgen alles wat de vreemdelingen maar wensen.’

32