Dirk dronk zijn kop leeg en liet hem door Lientje opnieuw vullen. En ook deze dronk hij eerst half leeg, voor hij antwoord gaf.
— Och wat, zei hij dan, ’t is allemoal meir kouwe drukte dan werkelijkhaid. Ik heb onder al m’n kennisse net éindie an kuns doet. Mit nóg twei jonges werkt-ie an ’t hougrek, bai Flora. Moar denk je nou — dat se die arreme mieters feruit hellepe ? Se kenne gein eins angassement kraige bai C’reé. Se motte gein kunst hebbe van arreme lui.
— Carré geeft ook geen kunst. Gaat u nooit naar een schouwburg ?
— Wil jelui nou sou graag ’s? knipoogde hij.
— Nee — m’n zus vraagt het zoo maar.
— O — joa — om ofer kuns te proate. O joa — je kan me elke sondagoafond in de bioskoop finde. ’k Heb pas de neigerhut van ouwe Toun gesien.
— Van oom Tom. Nu — ja — maar dat is geen tooneel-kunst. Houdt u niet van Heyermans ? Gaat u nooit zijn stukken zien ?
— Heyermans — Heyermans — peinsde Dirk. Wacht —
ik weit ’t al. Bai Spree hé--? ’t Is die keirel die altijd
op ’t touneil kompt as ’n dronke farreke en-ie proat dour se neus. Ik find ’m een meildot — moar je heb lui die hun aige ’t loazerus om ’m lache.
Het werd de meisjes nu wat bar. Ieder voor zich vonden zij het wel niet zoo verschrikkelijk — Heyermans schreef wel erger jargon — maar zij geneerden zich voor elkaar. Toch wilden zij haar pogingen nog niet staken, om in die proletarische ziel door te dringen.
— Nee — u begrijpt ons toch niet--
— We bedoelen den schrijver Heyermans.
— Totoal onbekend !
— Totaal onbekend ? Herman Heyermans onbekend ? En „Op Hoop van Zegen” dan en „Allerzielen” dan en weet ik hoeveel stukken meer.
— As ’t die fent niet is die dour se neus proat — dan ken ik hem heilegoar niet. Jelie sal ’t wel mis hebbe. Weit je wie speile kan ? Bouwmeister — die ouwe. ’k Heb hem loatst nog op de bioskoup gesien — moar — petje af, hour.
— Bioscoop — daar kan je geen zuiver spel zien, lispelde het lyrische Leentje.
— Nou — ’k heb ’m ouk op de planke four me gehad — in ’t bioskoup-theater. Vaiftien stuivers eirste rai flak four