Trouwen

THOUWEN. G5

— Niemand. Maar waarom doe je dan zoo raar. Ben je vannacht op ’n bal geweest ? lachte ze.

— Bemoei je met je eigen zaken — ik vraag jou toch ook niets 1

Zoo bits sprak hij nooit tegen haar en voelend dat hij onrecht deed, liep hij de kamer uit. Dat praten over Rosa kon hij niet verdragen.

— Ik moet er toch het mijne van hebben, mompelde Rebecca.

Sinds den dag dat Simon zijn Rosa had thuis gebracht was zij erg „groot aan” met haar geweest; ook had zij haar in de beslommeringen met haar bruidstoilet en uitrusting, flink ter zijde gestaan. En ten huize van Goudeket, waar gezelligheid den boventoon voerde, was ze een welkome gast.

— Bemoei je d’r niet mee, waarschuwde moeder.

SPRINUEK, Trouwen. 5