Trouwen

TROUWEN. 49

Vragen en antwoorden doorwoelden zijn bonzend hoofd...... Het pijnigde ondrage

lijk, van al die vragen en antwoorden, die het niet tegelijk kon bevatten......

* . *

*

Rosa voelde een stil verwijt haar hart beklemmen, bij het zien hoezeer de smart hem aangreep.

— Heb ik je...... pijn gedaan — Simon ?

vroeg ze droef-zacht.

Treurig, schudde hij zijn hoofd ontkennend, hoezeer zijn vochtige oogen ja zegden.

— Waarom vroeg je het dan? verweet ze stil, waarom drong je er dan ook zoo sterk op aan te weten ? Je kan immers niet — tegen het weten der waarheid.

— Had ik dan o/wetend moeten blijven ?

— Was dat niet veel beter geweest ?

— Rosa! schrok hij op, dat meen je

SPRINGER, Trouwen.    4