In het gareel

90

vlucht te jagen.

Het was door die heerlijke blijmoedigheid van haar, dat Corry’s vader voor het eerst weer gedacht had aan hertrouwen. Zij zou hem het groote leëd misschien doen vergeten, zijn huis vullen met haar jongen lach.

Mieke Reeders, de jonge gouvernante, met zooveel illusies overgekomen naar het warme land, die, toen ze eenmaal bij de schatrijke planters-familie in betrekking was en er twee verwende, grillige kinderen op te voeden kreeg, al die illusies in rook zag opgaan, had zich aangetrokken gevoeld tot den eenzelvigen administrateur, van het eerste oogenblik af, waarop ze hem leerde kennen en hoorde van zijn eenzaam leven, dat hij leidde sinds het sterven van zijn jonge vrouw.

Mieke was van huis uit een levenslustig, altijd goed gehumeurd meisje, met een tikje hang naar romantiek.

Een van haar grootste deugden was wel, dat ze overal de lichtpuntjes in zocht. Ze was een van die zeldzame vrouwen, die nooit kwaad van anderen sprak, doch altijd zocht naar een verontschuldiging.

Dat ze hierin wel eens te ver ging en vaak het kwaad voorbij zag, had haar menige ontgoocheling gebracht.

Het had niet lang geduurd, of die twee eigenlijk beide eenzame menschen, die elkaar ontmoetten bij een van de weinige families waar van den Bergh was blijven komen sinds den dood van zijn vrouw en waar Mieke een vriendelijk tehuis had in haar vrijen tijd, hadden elkaar gevonden en de veel jongere Mieke had het aangedurfd, haar