Het huisje aan de sloot

om haar brutaal tegen moeder geweest, zoodat ze moeder wel had kunnen bijten toen ze zei dat Gerdien haar nog uitlachen zou op den koop toe? Had moeder niet eigenlijk gelijk? Ja, moeder had gelijk. Ze is geen drie minuten bij Gerdien geweest om de vergeet-me-niet te leeren. Het was zoo klaar en dadelijk hield ze haar hand voor het dubbeltje op. Ze is niet rechtstreeks naar huis gegaan, om moeder niet te laten merken,, dat het zoo kort geduurd had. Maar waarom toch allemaal? Ze begrijpt er niets van, ze wordt heelemaa! warm en benauwd van het denken eraan.

„Wat is dat. .. . wat zie ik daar? Sta jij hier in je vrij hall uur te breien?”

Hè, is dat schrikken! Ja, ze staat te breien, in haar vrij halfuur, want in haar kluw zit een dubbeltje en dat is voor haar en dan houdt ze meteen tot aan den mindervoet en dan heeft ze drie stuivers en dan leert Gerdien haar de margriet!

„Leert Gerdien je de margriet voor vijftien centen?”

fa, dan leert Gerdien haar de margriet voor vijftien centen —, de vergeet-me-niet leerde ze haar al eerder, voor een dubbeltje.... die heeft ze hier in haar schort .... wil de juffrouw die zien?

Wat schijnt dat blauw toch prachtig door het vloei! fa, ze merkt het duidelijk, de juffrouw vindt ook de vergeet-me-niet prachtig mooi! Het steeltje kun je buigen, zóó zonder dat het groen omhulsel ervan scheurt. .... Hoor nu toch die kippen eens lekker pruttelen en kukkelen in het droge zand. .. . ook maar niet blij met de lente. ... ze praten in hun slaap. . . . dat een ander ei slaperig van wordt. . . . de juffrouw staat in de zon, wat ruikt ze toch altijd lekker en haar wijde bruine rok glanst als satijn. Ja natuurlijk mag ze even knijpen in het kluwen, stevig liefst —, kan het zijn dat ze al iets voelt? Nee, de juffrouw kan evenmin als zij iets van het dubbeltje bekennen.

66