Het huisje aan de sloot

ter trouwde en Griet haakt alvast het mandje en Willenden spaart voor een waaier op, ze kosten ook twaalf centen, hoe krijgen ze toch de strikken zoo luchtig en stevig tegelijk en de bloemen een beetje schuin, losjes maar niet slof, juist zooals het moet? Nooit heeft ze gedacht dat ze het leeren kon en nu heeft Gerdien haar de vergeet-me-niet leeren maken. Voor een dubbeltje heeft ze het toen geleerd. En voor drie stuivers leert ze haar de margriet! En daarom breit ze nu in haar vrij halfuur zóó hard, zóó hard dat haar handen gloeien door het rasperig schuren van den draad en haar schouders en nek al pijn beginnen te doen. Want dan heeft ze gauw het dubbeltje en dat is dan voor Gerdien met de vijf centen die ze moeder heeft afgevleid en dan mag ze met haar mee naar huis en in de kamer boven komen en dan leert Gerdien haar de margriet. Wat zou ze wel moeten hebben om haar de roos te leeren?

Nu ligt het breiwerk weer stil in haar vingers, ze staart in de verte, maar ziet er niets, ze denkt aan moeder, aan wat vanmorgen thuis is gebeurd. Ze is zoo brutaal tegen moeder geweest. . . . om Gerdien. Moeder zei, het was een schandaal dat Gerdien eerst een dubbeltje vroeg voor de vergcet-mij-niet en nu weer drie stuivers voor de margriet. ... en dat terwijl ze altijd alles van ze krijgt. ... en toen is ze razend boos op moeder geworden en brutaal en ze heeft gehuild. . . . en... . ze houdt toch hcelemaal niet van Gerdien en zoo veel, o zoo veel houdt ze van moeder. . . . Wat be-tcckent dat dan toch? En juist, nu ze Gerdien tegen moeder verdedigd heeft, houdt ze nog minder van haar dan anders. Ze hoeft niet om te kijken om haar te zien, dat dikke, roode gezicht met het rosse haar, de grootc, bloedroode mond, altijd nattig en haü-open om te kijven. ... de bazigste, redderigste van de heele klas. . . . en er zijn er toch nogal wat bazig en redderig. Neen, ze houdt niet van Gerdien.... maar waarom is ze dan

Huisje n. d. sloot 3

65