Het huisje aan de sloot

natuurlijk „met” of „over”; „Content de eet article” — tevreden van dit artikel. .. . zou immers onzin zijn. Kijk, de lippen van de juffrouw bewegen, en ze lacht, vol verwachting. .. . En ineens voelt ze, dat het de juffrouw tegen vallen zou, dat het een teleurstelling voor haar zou wezen, als ze goed vertaalde, als ze „over” zei. .. . ze denkt zoo stellig, dat ze beter weet, dat ze zoo-meteen verbeteren mag. .. . Zal ze dan maar niet, om de juffrouw plezier te doen, zich houden of ze het niet weet en „de” met „van” vertalen? Maar ze is juist zoo trotsch dat ze het weet. Neen, ze kan het niet. . . . en haar lippen gaan al open. Dan ineens, komen haar wenschen in haar op: uit diep water halen, uit een brand redden, van zwarte pokken genezen, een trein tegenhouden, een hollend paard stuiten.... het lijkt nu net of dat allemaal makkelijker zou zijn dan iets verkeerd te zeggen, terwijl je juist zoo trotsch bent dat je het goed weet. Haar gezicht wordt nog rooder, haar lippen gaan weer vaneen en nu zegt ze het. ...

„De eet article”: „Van dit artikel”, en daar komt het all

„Heel goed!” prijst de juffrouw, „héél, héél knap van je. .. . maar „de” beteekent hier niet „van” maar „met” of „over”. „Content de” zie je, dat hoort bij elkaar, „tevreden over”.... begrijp je?”

Ze kan niets zeggen, ze tuurt naar het kaartje in haar hand, de gouden lettertjes dansen, en schieten fonkelpijltjes uit met kleine, heel-kleine regenboogjes erin... . schielijk wrijft ze haar hand langs de oogen. Nu verder......

„Si oui. ... „Zoo ja. ...”

Maar de deur is open gegaan en de bovenmeester met zijn bleeke, strenge gezicht, zijn hooge, vierkante schouders, komt langzaam de klas inloopen. Geen, die nog opkijken durft —, allemaal lijken ze in de banken kleiner te worden, achter de tafels te verdwij-

51