Het huisje aan de sloot

Maar als ze nu het houten stoepje op en in het gangetje gekomen zijn. wat is dat? De kachel moet wel geweldig branden, want in de smalte tusschen de gele wanden omvangt ze de warmte, als met open, zachte armen., en binnen zit iemand die een pijp rookt en schatert. Dat kan vader niet zijn, vader rookt geen pijp en vader schatert niet. Wie?. . vragen elkaar de dansende lichtjes in hun oogen, terwijl ze uit hun jasjes jachten. . Wie toch, wie?. . vragen hun monden, zonder woorden, meeplooiend in het hartige lachen.. En dan ineens ziet het meisje voor haar oogen een boot en golvend breed water, een klappende molen, een dreunende fabriek, een laag groen huis, een tuintje met besseboompjes. .

„Oom Zeelik. . oom Zeelik is gekomen. .”

Warmte en heldere lampeschijn, versche koffie en oom Zeelik op bezoek.

Oom Zeelik heeft dikke wangen, dikke handen, dikke knieën, dikken buik. Hij is geen echte oom., hij is gelukkig geen echte oom. De echte ooms zijn oom Mozes, oom Meyer, oom Sander. . met de echte ooms wordt er altijd gefluisterd, over belasting, over huishuur, over schulden. . naar hen tweetjes wordt dan nauwelijks gekeken, ze mogen niet meepraten en moeten vaak de kamer uit. . dan luisteren ze stilletjes in het alcoof naar de stemmen en naar den klank van het zilveren geld. . mogen ze na een poosje weer binnenkomen, dan worden hun kleeren bekeken en zij zelf over school ondervraagd. . De echte ooms roken geen pijpen, de echte ooms vertellen geen grappen. . maar oom Zeelik rookt altijd een pijp en vertelt altijd een grap. De echte ooms hebben „Zaken” en bovenhuizen in een groote stad, maar oom Zeelik heeft besseboom-pjes, een hond met rood haar, witte kippen en zeven hengels, in het dorp aan het water waar hij dertig jaar grootvaders buurman is geweest.

30