Het huisje aan de sloot

vader jarig, en dan is er de Sjabbos daarna altijd visite. Hoeveel ze ook houden van mooi weer en van zon, laat het vanmiddag maar regenen!

Onze lieve Heertje Geef leelijk weertje,

hebben ze stilletjes voor de grap gebeden. Want vanmorgen na sjoel heeft vader gezegd:

„Jullie maakt maar eens een flinke wandeling vanmiddag.”

Ja, ze begrijpen er alles van. Ze moeten weg, als de visite komt, ze mogen niet hooren wat er over den Rebbe en de Rebbetzeente wordt gezegd.

Wat hebben ze den heelen morgen naar de lucht gekeken, aldoor dreigde het, maar juist als je dacht dat het beginnen zou, dan kwam de zon weer voor den dag en hoe je voelde, er viel geen drup; er hielp geen lieve-moedertje aan en om half twee zijn ze de deur uitgestuurd. Ook prettig, om te moeten wandelen, als je geen zin hebt! Ook plezierig om op je vaders verjaardag de deur te worden uitgejaagd! Ze moeten ineens allebei lachen., ja, maar om héél wat anders. Moeder zal van alles bewaren. . ze zal zorgen dat Juut Konijn niet te veel limonade en Debora Schaap niet alle chassee-tjes krijgt en naderhand, heeft moeder getroost, naderhand komt toch immers het allerlekkerste pas: oom Zeelik heeft een vette kip gestuurd! Was dat een droppel of was dat een stekelbaarsje, daar in het vaartje bij de houtzagerij? Stil eens even. . wacht eens even. . hou je hand eens voor je uit.. doe je neus eens in de hoogte. Het w^ras een stekelbaarsje. . zwemt het daar niet onder dien mooien rand Oost-Indischen kers die daar aan den overkant over het houten schoeiinkje groeit?

Maar neen, maar neen. . wat spatte daar uiteen op den rug van mijn hand, en wat maakt daar een helder-

150