Het huisje aan de sloot

gehaald moet worden en hoeveel geld ze meegeven moet. . daarover spreken mag niet, zoolang de Sjabbos duurt, maar denken natuurlijk wel. En wie voor eiken keer dat er een op zijn teenen naar de klok loopt of vraagt hoe laat het is, een dubbeltje kreeg, die was goed af! Je kunt natuurlijk niet helpen dat je je verveelt, maar is het nu wel eigenlijk een manier van doen tegenover de Sabbath-bruid?

Gelukkig maar, dat iedereen dat den volgenden Vrijdag weer vergeten is, en dat het Lego-Doudie altijd opnieuw even blij en plechtig klinkt.

Hè, dat lucht op, als de lamp aan is en de hafdolo-boel ³) van den vloer en ze staan bij de tafel klaar met de boodschappenmand. „Niet kibbelen onderweg, op je geld passen, niet te laat thuis en bewaren wat je krijgt.” Wat is het dan buiten frisch, een klein beetje regen is zelfs wel prettig, beurt op, maakt blij, en het ruikt zoo lekker in de lucht, veel lekkerder dan anders. Alle menschen loopen op straat en hebben plezier, en dat is nu juist het prettige! Op Zaterdagavond voelen ze geen verschil tusschen zichzelf en de andere menschen, zooals op Sjabbos, wanneer de anderen werken in leelijke kleeren en zij mooi gekleed buiten wandelen of op Zondag, wanneer het juist andersom toegaat. Op Zaterdagavond hoor je allemaal bij elkaar, en zij met hun beidjes hebben nu dit bedacht, dat de Zaterdagavond voor Sjabbos het avondrood en voor den Zondag van de anderen het morgenrood is! Voor niemand is het dan heelemaal een werkdag en voor niemand is het heelemaal een feestdag, maar voor iedereen is het even gezellig en er is geen verschil..

Nooit ook dan die Zaterdagavonden op straat voelen ze, hoe ze van het stadje houden en hoe heelemaal thuis ze er zijn. Ze kennen er alles, ze vinden er in donker hun weg en vangt er plotseling hoog boven hun hoofd een geweldig beieren aan, dan schrikken ze niet,

119