Een coquette vrouw

niet waarvan —, van dat wat ik mijn verlangen noem. Heb jij er eenig idee van wat zoo iets beteekenen kan?"

Hij had haar laten uitspreken en antwoordde niet dadelijk en dit was zoo ongewoon, in hem die steeds zonder aarzelen op elke vraag een antwoord of •verklaring gereed had, dat ze verwonderd naar hem opzag. Hij glimlachte in haar oogen, kuste haar, drukte haar arm en antwoordde nog niet.

„Wat is er, Egbert —, waarom lach je en doe je zoo vreemd?" Ze voelde dat ze bloosde en wist niet waarom en zocht niet te weten waarom. „Begrijp je het, wat ik je zooeven vroeg 1"

„Ik geloof van wel," zei hij, met hetzelfde glimlachje, „het is niet zoo heel moeilijk te begrijpen." Zijn toon duidde op verborgen gedachten, een duister en verward gevoel van onrust en onbehagen steeg even in haar op, maar ze drong het meteen terug.

„En wat is het dan?"

„Wel —, och, misschien vindt je het niet eens prettig dat ik het zeg."

„Ik begrijp je niet. Waarom zou ik niet prettig vinden, als jij mij zegt , . . Ik vertel jou ook alles, en het is niet eerlijk, als ik jou een verklaring vraag, dat je die weet en niet zegt," ׳— ze sprak met gewilde, opgeschroefde heftigheid.

„Is het niet voldoende als ik het begrijp?"

„Neen, ik wil het zelf begrijpen," — haar toon klonk geprikkeld.

Hij kuste haar weer, maar ze verzette zich, half in ernst, half schertsend.

„Ik zal het je zeggen, als we thuis zijn. Ben je er zoo erg nieuwsgierig naar ?''

„Natuurlijk, als je zoo geheimzinnig doet."

„Laten we dan meteen naar huis gaan, wil je?''

Ze knikte, ze liepen haastig verder en spraken niet meer. Ina bemerkte dat Egbert gejaagd en onrustig was en dat haar eigen hart bonsde. Weer rees het gevoel van onrust en onbehagen naar boven en drong haar tegen de keel; ze keek hem van terzijde aan, hij bleef even staan en kuste haar, knikte haar lachend in de oogen en ze gingen door, haar wangen gloeiden rood.

Ze kwamen thuis in stilte en schemering. Geerte was afwezig zooals gewoonlijk, ze kwam, sinds Ina en Egbert elkaar kenden, bijna alleen nog thuis om te slapen. Ina was dan al naar haar huis en zag haar daardoor zelden —, ze had den indruk gekregen, dat Geerte niet bijzonder met haar

36