Aan Wal

72

Van de Mei-maand ook? Ja, Van de Mei-maand ook.

Wacht, zou ze de tweede er nog van kennen? Probeeren, zachtjes, — ze had het zoo lang niet gedaan!

Ja, ja! Ze kende hem nog!

Toen mevrouw het tweede couplet zong in de keuken, zong Jantje de tweede stem in de eetkamer dapper mee.

Toen het liedje uit was, ging opeens de eetkamerdeur open. Jantje schrok er van.

„Kende je de tweede?” vroeg mevrouw verrast.

„Ja, van school.”

„Zullen we nog eens? Dan laten we de deuren open, dan hooren we elkaar beter.”

Met beide deuren open zongen ze het nog eens samen, beide coupletjes, 't Ging echt fijn!

„Hè!” riep mevrouw uit de keuken, „ken je nog meer tweede stemmen? Noem eens op!”

Jantje noemde op, met luider stemme, want het moest tot in de keuken doordringen. Al die doodgewone schoolliedjes, die ze niet vergeten had sinds ze van school was, — zij niet en mevrouw niet. Al die wijsjes, waarvan het op school een genot was geweest, ze tweestemmig te zingen.

Ze zongen „Door heel den omtrek melden de klokken *t uur van rust”. Ze had zelf niet geweten,