Sterrekinderen

Haar lippen branden. Alles, wat zijn handen of zijn mond hebben aangeraakt, brandt. Dit heeft ze niet bedoeld. Ze heeft alleen haar mooi gezichtje willen laten zien en daarmee gedaan krijgen, dat hij haar naar huis liet gaan. Dit heeft ze niet geweten.

O, alles is opeens veranderd ! Ze zal zich nooit meer door een jongen kunnen laten kussen, - alleen door een man. Als een jongen je kust, dan zoekt hij, voorzichtig; hij heeft gevonden, dadelijk. Als een jongen je kust, dan vraagt hij, verbaasd; hij heeft geweten, altijd.

Ze kan naar huis gaan. Maar alles is veranderd en het zal nooit meer worden als vroeger.

Ze kijkt in haar tasje, dat ze nog altijd open in de hand houdt. De vrijheid zit er in, - en het pakje vanillesuiker. Maar al het andere, wat niet in haar tasje was en wat ze opeens beseft, te hebben bezeten, - al het andere heeft ze verloren.

Jeugd.

Madonna

Tegen de morgen, na de nacht van lopen, door de kille, donkere stad, van aankomst in het sterrehuis, van liggen op de matras in het stof en het rumoer, heeft ze gemerkt, dat haar kindje ziek is geworden. Ze heeft het in de deken gewikkeld, die schoon was toen ze van huis ging en die er nu groezelig-grauw uitziet. Ze is er mee naar de ziekenzaal gegaan en heeft het de Joodse dokter laten zien.

Ja, het is heel ziek; het heeft hoge koorts, maar wat het is, weet de dokter niet. Het moet maar in de ziekenzaal blijven, tot vannacht de allerhoogste macht zal komen om te beslissen, wie wel en wie niet te ziek is om in de tram te worden geduwd en op reis te worden gestuurd. Als het kindje te ziek wordt gevonden om mee te gaan, kan het moedertje, dat zelf een kind is, ook blijven.

Nee, een bed is er niet voor een kind. Die moeten beschikbaar blijven voor de grote zieken. Het zou immers alleen het hoofdeind vullen; dat is zonde van zo'n heel bed. Maar zij mag zelf in de ziekenzaal blijven, al is ze niet ziek. Ze mag op een houten

66