Sterrekinderen

de moeite waard om te huilen en wit om je neus te worden. Het is, dat ze zo oud zijn, - dan zie je alles veel erger in.

Hij heeft de deur achter zich dicht getrokken, - in de verduisterde straat kunnen ze hem toch niet nawuiven, - en is met grote stappen de tocht naar de schouwburg begonnen. De stappen zijn al gauw kleiner geworden, want hij heeft zijn dikke winterjas en een gebreide trui over zijn blouse aan, omdat hij dat niet allemaal in zijn rugzak kan hebben. Het valt niet mee, midden in de zomer. De rugzak is groot en zwaar en dan hangen er nog schoenen en de opgerolde dekens overheen. Er zit goed spul in zijn rugzak, - het beste wat moeder had. En in de broodzak zitten lekkere dingen, zoals ze ze in geen tijden geproefd hebben; dingen uit moeders voorraad, die ze bewaard heeft voor de kwaje dag, - en dit vindt ze de kwaje dag. Hij weet alleen niet, of hij er lang wat aan zal hebben, want als je zulke lekkere dingen bij je hebt en je kunt er zelf over gaan, - dat valt niet mee!

Als ze hem straks de rugzak afnemen, - best, die krijgt hij wel weer terug. Maar de broodzak, daar blijven ze af. Hij wil best een rondje geven van zijn lekkers, zo tussen andere jongens, maar niemand hoeft er in rond te graaien als hij er niet bij is. Als je een reis om de wereld gaat maken, moet je op je tellen passen.

Dan komt hij in de schouwburg aan en het valt allemaal een beetje tegen. Er is kindergehuil en daar wordt hij altijd kriebelig van. Een grote avonturenreis maak je niet met kleine kinderen. Nou ja, maar hij hoeft niet op ze te passen. Als hij later ver weg is en een vlucht op touw wil zetten, doet hij dat samen met andere jongens en de mensen met kleine kinderen laat hij achter. Jammer genoeg, dat die mensen geen kans maken, maar wat zul je er aan doen? ’t Is beroerd, dat ze die niet hebben thuis gelaten.

Hij heeft een sjieke plaats op een rood fluwelen stoeltje. Hij moet er stiekem om grinniken: de paar keren, dat hij in een schouwburg is geweest, heeft hij schellinkje gezeten, want het zat er niet an, met dat beetje zakgeld, om meer naar beneden te zakken. En nu zit hij stalles of zo iets en het kost hem geen cent! Alleen jammer, dat er niets gespeeld wordt. Er is wel een omroeper op het toneel, die aldoor wat te zeggen heeft door de luidspreker; hij roept mensen op, die achter het toneel of in de

61