Schimmenspel (filmdagboek)

het zolderkamertje, en moest 's morgens vroeg vertrekken, voor dag en dauw. Ik wilde bijtijds opstaan, om thee te verzorgen en dergelijke, en om hem gedag te zeggen. Maar hij maakte er bezwaar tegen. 'Ik red me wel,' zei hij, en als een soort dreigement voegde hij er aan toe: 'Anders kom ik nooit meer bij je slapen.' Hij zei het voor mij, om te voorkomen dat ik onnodig vroeg uit mijn bed zou gaan, maar het 'anders kom ik nooit meer bij je slapen' hield toch ook in, alsof hij het 'bij ons' slapen voor mijn plezier deed. Dat was natuurlijk ook wel zo, maar uiteindelijk wilde ik hem er een plezier mee doen.

Zulke waanzinnige herinneringen heb ik de laatste dagen, voel me schuldig dat zulke pietluttigheden me bezig houden, en raak ze toch niet kwijt.

Maar laat ik iets vertellen over het tv-forum in Bussum, dat over het Haager Treffen zou gaan, iets waar ik geen bliksem van wist, en waartegen ik nee zou hebben gezegd, als mij telefonisch niet was verzekerd, dat het gesprek veeleer betrekking zou hebben op het engagement in de literatuur.

Bij de voorbespreking bleek het terdege wel te gaan over het Haager Treffen, en wel met het oog op de conferentie die 24 tot 26 mei in Scheveningen wordt gehouden, en waarvan ik ook al niets wist.

Gelukkig gold, naar mijn gevoel, voor de andere uitgenodigden hetzelfde, met uitzondering van de voorzitter H.J. Hofland, die was voorzien van enige boeken, een over het Haager Treffen zelf, met allerlei gegevens.

Godzijdank nam het gesprek een heel andere loop, want wat kun je nu over een bijeenkomst zeggen waarover je niet bent geïnformeerd? En dus ging het veeleer over het vredesprobleem, of liever, de dreiging van een atoomoorlog, en daar had elk van ons zijn zegje over. Bovendien kwam de voorzitter op de proppen met Karei van het Reve, die in de nrc zijn gif had gespuwd over vredesdemonstraties, die naar zijn academisch-militaire opvattingen het oorlogsgevaar slechts vergroten. Wie zich tegen de bestaande orde keert, staat in dienst van de vijand. Zo zijn Karl Liebknecht en Rosa Luxemburg, zo is Trotski vermoord. Niet de plaatsers van kruisraketten, die een land als Nederland in geval van oorlog aan de ondergang prijs geven, maar zij die ertegen zijn brengen de vrede in gevaar.

Gisteren was ik met de filmers naar de Centrumbank om de spullen uit de safe te halen, en daarna hebben wij thuis wat foto's doorgenomen, die ik van gesproken commentaar moet voorzien. De rest heeft Rudolf meegenomen om ze vandaag te verfilmen.

76