Auteur /Sal Santen

Sal Santen werd geboren in Amsterdam op 3 augustus 1915 in een Joods socialistisch arbeidersgezin in de Jordaan. Na zijn opleiding aan de driejarige HBS en een avondopleiding steno had hij diverse baantjes.
Santen is in Joodse kringen vooral bekend om zijn autobiografische boeken. De sleutelrol in zijn boeken is weggelegd voor belangrijke gebeurtenissen uit zijn leven: de dood van zijn zus Saartje, de deportatie van en de moord op zijn ouders en broer, de executie van zijn schoonvader en zijn vertrek uit de Vierde Internationale. Maar die schrijverscarrière volgde pas echt, tientallen jaren later, na zijn communistische politieke loopbaan, ruim na zijn vijftigste verjaardag.
Cineast Rudolf van den Berg legde in 1982 Santen’s drijfveren voor zijn schrijverschap (en zijn politieke activisme) bloot in zijn documentaire ‘Sal Santen, rebel’. Deze film maakte internationaal grote indruk (winnaar Gouden Leeuw, Filmfestival Florence).
De politieke loopbaan van Sal Santen startte in de 20er jaren met het lidmaatschap van de AJC (Arbeiders Jeugd Centrale). In 1932, direct bij de oprichting, werd hij lid van de Onafhankelijke Socialistische Partij. In 1936 stapte hij in het dagelijks bestuur van de LJG (Leninistische Jeugd Garde), onderdeel van de RSAP (Revolutionaire Socialistische Arbeiderspartij). Daar leerde hij zijn toekomstige echtgenote kennen: Bep Blaauw, stiefdochter van de communistische politicus en latere verzetsman Henk Sneevliet. Zij trouwen in 1937. Dankzij zijn gemengde huwelijk (zijn vrouw is niet Joods) overleeft Sal Santen de oorlog, als enige van zijn familie. Zijn ouders en broer worden door de nazi’s vermoord in Polen.
Na de oorlog was Santen revolutionair leider van de Vierde Internationale, volgeling van Trotsky en zwierf hij door Europa en Zuid-Amerika. In de jaren 50 zette hij zich in voor de Algerijnse bevrijdingsstrijd. Van 1956 tot 1968 werkte hij bij Het Vrije Volk als stenograaf en vanaf 1958 werkt hij voor het secretariaat van de Vierde Internationale die van Parijs naar Amsterdam verhuist. In 1960 wordt hij in Amsterdam gevangen genomen voor zijn hulp aan de Algerijnse vrijheidsbeweging en wordt hij veroordeeld tot 15 maanden gevangenisstraf. In 1967 breekt hij met de Trotskistische organisatie en wijdt zich geheel aan het schrijven.
Sal Santen overlijdt op 25 juli 1998, vlak voor zijn 83^e verjaardag.