Tien dagen later kwam de directrice het nieuws brengen.
'Ik ben zo blij voor jullie,' zei ze alleen.
En toen tegen mij: 'Laat de dokter vooral voorzichtig zijn. Het is een vreselijke tijd.'
Bep stond aan het station. Alleen. Ze zag er slecht uit. En ze lachte niet toen ze me zag aankomen. Het is toch fijn dat ik ben afgekeurd?
Huilde.
Zei eerst niets. Slikte als zij wilde vertellen.
'Wat is er met jou aan de hand? Waar is onze kleine meid?'
Bep legde haar schouder tegen mijn borst.
'Ze hebben oom Henk en moeder gearresteerd.'
'Eerst hadden ze Cor uit Haarlem te pakken. Hij was bezorger van Het Volk en had in sommige kranten Spartacus gedaan, bij mensen die goed waren dacht hij. Hij is vreselijk gemarteld. Cor heeft zelfmoord gepleegd. Daarna was de sd bij Remmert en Jan. Oom Henk en moeder zijn onmiddellijk uit Sint-Pancras gevlucht toen ze het hoorden. Ze zijn naar tante Zus gegaan in Vught. Klaas Barten kwam naar Amsterdam om het te vertellen. "Zou u wel teruggaan," heb ik hem gevraagd, maar hij zei: "Wat kunnen ze mij maken? Als ze komen zeg ik gewoon dat ik me nooit met politiek heb bemoeid. Als ze naar Sneevliet vragen doe ik verbaasd en maak ze wijs dat hij een andere naam heeft opgegeven en beweerde een gepensioneerde zeeman te zijn." Hij was nog niet thuis of zijn vrouw belde op: Klaas is gearresteerd.
Ik heb onmiddellijk een telegram gestuurd: oom klaas ziek, vervolgde Bep. Oom Henk en moeder hebben dat nog ontvangen. Toen de sd in Vught kwam waren zij al verdwenen naar Bergen op Zoom. De sd heeft in Vught ook naar jou gevraagd. "Laat de kinderen met rust," heeft tante Zus geantwoord, "die hebben er niets mee te maken. Sal is een
75