Sneevliet, rebel

'In godsnaam, Mientje, ga met me mee. Ik kan het alleen niet meer opbrengen.'

Als enig lid van de partij moest oom Henk naar de Tweede Kamer, en niemand kon hem vervangen. Ook niet een week nadat Pam was weggebracht, bedekt met de vlag die Pim al had begeleid: een rode doek waarop uit een vlucht wilde eenden er één omlaag stortte.

'Hoe was het, oom Henk?'

Terwijl ik de vraag stelde kon ik wel onder tafel kruipen. Hoe had ik het bedoeld? Politiek? Persoonlijk?

'Afschuwelijk was het.' Hij ging op een stoel zitten zonder zijn jas uit te doen.

'Ik kan niet zeggen hoe erg het wel was. Louis de Visser kwam naar me toe. Hij legde zijn handen op mijn schouders. "Jongen," zei hij, "wat is er met jou gebeurd?" De vorige zitting nog schold hij me uit voor Hitier-agent.'

7. Familie-reünie¹

Mijn vader boende zijn handen met puimsteen en groene zeep, om de schoenmakerspek uit de poriën en het eelt kwijt te raken, wat hem toch niet zou gelukken. Mijn moeder liep heen en weer, van de keuken naar de kamer, van de gang naar de deur, en wist niet of zij al thee moest zetten. Bep hielp ijverig bij het opruimen en zelfs ik deed mijn best. Maar ongezellig blijft het als de zitting van een stoel kapot is en er ergens een gat in het zeil zit. 'Je slooft je wel uit vandaag,' zei Maurits spottend, en hielp een handje mee. Tussen de bedrijven door hield hij de kat met één hand boven zijn hoofd, tot doodsangst van het stomme beest, tot consternatie van mijn moeder, tot

29

¹  Zie over mijn familie ook Jullie is jodenvolk