staat je vak, en de rest komt er dan niet op aan. Je hebt je nog altijd door je vakmanschap kunnen handhaven.'
'Wie zwijgt stemt toe,' concludeerde Klaas Over-flakkee. 'Maar eigenlijk is het geen wonder. Hoe is het met Bea's moeder gegaan nadat haar man werd gefusilleerd?'
'Ze heeft drieëneenhalf jaar in Ravensbrück gezeten. De rechtbank had beloofd, dat de vrouwen vrij zouden komen na de terechtstelling van hun mannen, maar na een gesprek met mijn schoonmoeder had de sd gezegd: 'Als we u vrijlaten zitten we morgen weer met een illegale groep.' Ze was toen erg flink. We hebben thuis nog gedichtjes die ze in de gevangenis met potlood heeft geschreven op kleine stukjes papier.1
'Die zouden toch moeten worden gepubliceerd/ meende Klaas. 'Er is veel te weinig bekend van zulke dingen. Het verzet, dat was romantiek, heldhaftigheid, wanhoop desnoods, en de meest gevoelige details worden vaak vergeten. Ik zat zelf ook bij een verzetsgroep. Ik werkte hier al tijdens de oorlog, op de steno, waar jij nu solliciteert. Heel wat berichten heb ik kunnen doorsmokkelen. Maar laten we het daar niet over hebben.'
'Het is nog een wonder dat zij het kamp heeft overleefd/ vervolgde ik. 'Ze werkte er in de naaikamer tijdens de laatste oorlogswinter, samen met een vriendin, Cor Storm. Dagelijks kwamen er nieu-
56
1 Zie achterin.