Adios companeros!

En dan, ineens driftig, voeg ik eraan toe: 'Ik moet je adres hebben, anders ben ik helemaal nergens.' Geeft hij dat aan niemand? Maar ik ben hier voor het Wereldsecretariaat, ik móét het hebben. Nee? Dan zal ik het aan Martin schrijven, maar hij geeft het al en zegt nadrukkelijk: 'Je mag er geen gebruik van maken.'

In een café krijg ik geld voor het hotel. Een kameraad uit Maldonado zal me les geven in Spaans, tweemaal per week. Jaime zal nu wel gauw komen. In de krant staat dat het geschil spoedig wordt opgelost. Neem in die tussentijd wat vakantie, aan het strand, en lees vooral, lees.'

Terwijl de zon mij op mijn huid brandt lig ik tussen een oneindige hoeveelheid hoopjes kleren van badgasten, die in de golven duiken, worden teruggefloten door een politieagent als zij te ver in zee gaan, of een balspel doen op het strand, de mannen met de mannen, de vrouwen met de vrouwen. Met behulp van een woordenboek heb ik het boek over het Latijns-Amerikaans Bureau van de Derde Internationale kunnen lezen. Het politiek jargon lijkt in alle talen op elkaar. Je kunt zien dat het bureau werd opgericht na de dood van Lenin, in de periode van het stalinisme. Er wordt alleen gesproken over ondersteuning van de nationale strijd om onafhankelijkheid, waarbij aan de burgerlijke krachten de heersende rol wordt toebedeeld. Dat de revolutie ook hier permanent is, dat wil zeggen: alleen maar kan zegevieren door een socialistische oplossing, is kennelijk voor de stalinisten een boek, gesloten met zeven zegelen. Dan zijn de theoretische uiteenzettingen van Mariateguy heel wat interessanter. Volgens hem is de Inca-maatschappij, zoals de Spaanse veroveraars die in de zestiende eeuw aantroffen en vernietigden, ontstaan uit het oercommunisme, met zijn gemeenschappelijk bezit van de grond en van het vee. Door het ontstaan van ambtenaren, die toezicht hielden op het strenge staatsbeheer; van priesters die de Inca dienden;

77