Adios companeros!

Op het consulaat zeiden ze me, dat ik een visum moest hebben. Een toeristenvisum is maar drie maanden geldig en je krijgt hem pas als je een bankgarantie kan geven voor je verblijf daarginds; anders moet je een boot- of vliegretour laten zien. Dat is verschrikkelijk veel geld, en misschien kom ik niet eens terug. Maar voor het geval Bep en de kinderen moeten overkomen heb ik trouwens niets aan een toeristenvisum. Dan is een verblijfsvergunning noodzakelijk. Om die te krijgen heb je een werkvergunning nodig, een verklaring van een ondernemer dat je bij hem kunt werken. Dat is toch niet moeilijk. Jaime heeft mij verteld dat ze er verschillende rijke sympathisanten hebben, één is zelfs mijneigenaar en miljonair.

Maanden verstrijken zonder dat er antwoord komt uit Latijns-Amerika. 'Ik wil nu toch weten waar ik aan toe ben,' zeg ik tegen Martin, en ik heb hem er speciaal voor opgezocht.

'Alors, tu partiras comme touriste,' de rest komt daarginds wel in orde. 'We shall dress you like a gentleman,' voegt hij er lachend aan toe.

'Dan moet ik een return-ticket hebben,' antwoord ik verlegen, want waar moet het geld vandaan komen?

'Je denkt toch niet dat ik me met al die details kan bezighouden?' zegt Martin plotseling driftig, 'ik heb wel wat anders te doen. Een van de kameraden zal met je meegaan naar een reisbureau waar hij bekend is. Dan komt het wel in orde.'

In een zijstraat van de Champs Elysées wordt de heenreis voor mij betaald. Er wordt gesproken, over en weer, en ik versta er niet veel van, maar dan krijg ik een briefje waarin staat dat mijn terugreis bij hetzelfde reisbureau zal worden gereserveerd.

Ik hoef niet lang meer te zoeken naar het consulaat, ergens in de haven van Amsterdam, maar als ik mijn paspoort

62