Adios companeros!

zo? Wij erkennen het recht van stromingen, en daar is Erik het ook mee eens. Dat is het voornaamste.'

'Ik mag hem niet. Hij is een streber. Jij hebt veel te veel vertrouwen in de mensen,' houdt Max vol.

'Zeur toch niet zo. Wil je de leden van de maan halen? We moeten ze nemen zoals ze zijn, mét de ontwikkeling van de beweging zullen ze beter worden, en in elk geval zullen er anderen komen die beter zijn, maar daar hebben we nu niets aan.'

Arbeiders drommen samen op het Waterlooplein. Zij hebben hun fabrieken en werven verlaten om te protesteren tegen de regering-Schermerhorn-Drees, die vandaag troepen wil sturen naar Indonesië om een koloniale oorlog te voeren. 'We moeten naar de haven gaan om de soldaten tegen te houden,' wordt er geschreeuwd, en wij zijn het daarmee eens en verspreiden gestencilde manifesten. Een vooraanstaande communistische leider roept iedereen op om naar huis te gaan. 'Laat je niet provoceren,' anders weet hij niet; het lukt hem ook nog de arbeiders naar huis te praten, en vol trots verklaart hij dat één communist machtiger is dan tien politie-agenten.

Maar Erik Molenaar bedankt als lid van de Wereldpartij, omdat de arbeiders toch niet naar ons toe komen, al plegen de socialisten verraad, en al doet de communistische partij daaraan mee. Je ziét het toch?

Geld is er ook niet meer voor een vrijgestelde, want na enige maanden blijft de steun uit Parijs uit. Die kunnen er niets aan doen, herhaal ik tegenover Bep, en zij antwoordt: 'Dat weet ik heus wel, maar waarom hebben ze daar niet van tevoren aan gedacht? Jij hebt intussen je werk opgezegd.'

Met een handkar en een toeter lopen wij 's avonds door de straten. Wij nemen deel aan de verkiezingen. Ik schreeuw een keer razend van woede op Max omdat hij een half uur

46