Adios companeros!

dan nog blijven bestaan?

'Onze secties daar zullen dan de revolutionaire ontwikkelingen opvangen,' riep Jacques. 'Ik kan wel zien dat jullie in Nederland jarenlang geïsoleerd zijn geweest. Jullie hebben geen begrip van de enorme mogelijkheden voor de Wereldpartij in de komende jaren. In de gehele wereld. Op Ceylon hebben wij de grootste oppositiepartij in het parlement, die al concreet het probleem van de machtsverovering onder ogen moet zien. In Bolivië schijnt hetzelfde het geval te zijn. Overal neemt onze invloed snel toe.' Hij onderbrak zich zelf: 'Wij in België begrijpen niet hoe de joden in Nederland zich zo hebben kunnen laten vangen. Bij ons was het ook moeilijk, maar meestal was er wel een schuiladres. Ik heb nog in een kamp gezeten; ze hebben me daar als politieke gevangene behandeld, en zo ben ik er goed doorgekomen. Er mag nooit meer een oorlog komen. Het lot van de joden in de afgelopen jaren is een voorloper van wat er met de gehele mensheid zou gebeuren in geval van een derde wereldoorlog. Maar die zou er pas komen na grote nederlagen van de arbeidersklasse, en we staan nu voor geweldige overwinningen.'

Ik wou dat ik zo knap was als Jacques. Hij weet enorm veel van economie, en sommigen zeggen dat hij de toekomstige theoreticus van de Wereldpartij is. Hij is niet getrouwd, daarom kan hij zich helemaal aan de beweging wijden.

'Wat hebt gij gestudeerd?' vraagt hij plotseling, en ik haal mijn schouders op: drie jaar hbs. 'Natuurlijk is studie goed,' vervolgt hij, 'maar sommige mensen raken erdoor in de war. In plaats van hun kennis te gebruiken, gooien ze alles op één hoop.' Dan slaat hij me op mijn schouder en lacht hardop: 'Dat denkt ge toch niet van mij, hè? Ge weet wel beter. Toch moet een mens kritisch blijven, ook tegenover zich zelf. Ik wil wel graag gelijk hebben. Toen ik op het gymnasium was noemde de filosofieleraar mij: gelijkhebber,

39