Adios companeros!

Chili ruw verbroken, waardoor de bevrijdingsstrijd daarginds voor een belangrijk deel ondergrondse vormen heeft aangenomen.

In Algerije is de eerste socialistische president, Ben Bella, verj aagd door de nationalistische bureaucraat Boumédienne, waardoor ook de deelneming van Michel Raptis, met wie ik in Amsterdam terechtstond wegens illegale hulp aan het Algerijnse Bevrijdingsfront, aan de ontwikkeling van het zelfbeheer van arbeiders en arme boeren in dit land, tot staan werd gebracht, evenals dit zelfbestuur zelf.

Voor wie destijds aandachtig 'le proces d'Amsterdam', zoals het werd genoemd, heeft gevolgd, leg ik in dit boek verantwoording af van mijn aandeel in wat er toen is gebeurd, zonder daarbij zakelijke 'onthullingen' te doen. Mijn relatie met de technisch veelzijdige 'Uitenboogaard' heeft duidelijk zijn stempel op onze hulp aan de Algerijnse bevrijdingsstrijd gedrukt. Het feit dat hij, buiten ons om, is gaan samenwerken met een tegenstander die ons zou gaan verraden (en voor wie ik hem uitdrukkelijk had gewaarschuwd) heeft mij jarenlang gepijnigd. Nu, na verloop van zoveel tijd, is voor mij de meest waarschijnlijke verklaring dat hij, overstelpt door taken die hij niet meer aankon en gevangene van zijn eigen beloften, naar een noodoplossing is gaan zoeken die hij wel voor ons móést verbergen.

!Adiós companeros!, zo heet mijn politiek levensverhaal, verschijnt in de serie 'Unofïicial History', en daar is het het meest op zijn plaats. Het is vooralsnog niet waarschijnlijk, dat de Vierde Internationale tot de officiële geschiedenis zal gaan behoren. Zij heeft in de periode van de stalinistische verwording het program van het revolutionair marxisme 'gered' en ontwikkeld, en belangrijke delen daarvan vindt men terug in de revolutionaire ontwikkelingen van dit tijdvak. Als organisatie heeft zij in die ontwikkelingen echter weinig betekend.

In het laatste deel, 'Zelfbeheer', vindt men een verant-

11