Laten we vader eruit gooien

taartjes-nemen tot alle anderen de lekkerste genomen hadden. Nelly haastte zich me weer van een groot stuk slagroomtaart te bedienen; en ik vertelde verder van de vieze praatjes op school en de zoen in het straatje, die als nat spuug geweest was en dat ik nu pas, vandaag dus, voor het eerst begrepen had, dat zoenen zo naar niet was. Da had zeker ook wel gezien, hoe mijn vader en moeder elkaar zoenden - nou, ik had het gezien en ik kon merken dat ze het niks leuk vonden. Geen één pa was ooit leuk om te zoenen, dacht ik, en er bestond niemand die zo mooi was als Nelly, en waarom ik Nelly nooit vroeger gezien had... Ik had het derde glaasje rood heel langzaam uitgedronken en het hele glas nog eens met mijn tong extra afgelikt, iets wat thuis streng verboden was. Ik sprak denkelijk wartaal, thuis gaven ze nooit een godendrank, die het rood evenaarde, en wanneer ze port dronken, kreeg ik er niets van mee. ‘Drink jij maar, hoor,’ zei Nelly medelijdend en gul, “t kan ervan af, ik verdien goed.’

‘Wat doe je dan ?’ vroeg ik, nieuwsgierig om te weten welk lucratief vak iemand moest uitoefenen, om zoveel geld te verdienen dat men rozendranken en slagroomtaarten zonder enige reserve kon uitdelen, diamanten in het haar dragen en midden in de week met zulk een voorname fluwelen japon prijken.

Er viel een stilte - een van de vreselijke stilten, die ik kende van kennissen- en familiebezoeken bij ons thuis, een van de stilten die steeds ik veroorzaakte: men was dan een ogenblik doodalleen - de anderen staarden aan je voorbij en je wist werkelijk niet, waarom plotseling alles zo veranderde. Maar bij familiebezoeken vond ik het veel minder erg dan nu, bij die gezellige mensen. Bij de familiebezoeken werd ik steeds door iemand geflankeerd, om me op mijn voeten te trappen, wanneer ik iets verkeerds dreigde te zeggen, en Da zelf had de grootste pret, wanneer ik haar in de

41