gewaagt. Waarom wilde Eelco geen mijnheer zijn, die melk tot zich nam?... Ondoorgrondelijke wegen der raadselachtige kinderziel!
Zij lagen beiden over de grond te wentelen, de voormalige heilige en de pauper. De Paps en de Mams keken in verstarde ontzetting toe, de wanhoop nalbij. En langzaam kwam de man met de fluitkikkers aanslenteren, die op zijn kans had gewacht. Bij zijn fascinerend snerpend geblaas keek Eelco op en liet zijn vijand terstond los. In plaats van de karige tien cent werd de koopman in de algemene verwarring een kwartje in de hand gestopt.
Triomferend trok Eelco af, het kakelbonte ding vast tegen zich aanklemmend. De achterhoede vormden de volkomen vernietigde Paps en Mams, die zijn jasje en muts droegen...
152