Een heer om port mee te drinken ...

zorgeloze mensen - een hemel als blauwe, gespannen zijde-champagne en bedwelmend geurende bloemen. God Neptunus doopt de uitgelaten passagiers — hete zone — het groene avondtoilet dat ik om een onverklaarbare reden nog niet verkocht heb, zoals haast de gehele inhoud van mijn hutkoffers - het groene avondtoilet, waarin ik als een levenloze pop was gestoken bij dat equator-feest... Feesten, diners, reizen... Salomé met bordpapieren Ibis, pekelaugur-ken, gebroken eden...

'We hebben allemaal wel eens in een gevangenis gezeten of komen er op onze tijd in, Herr Kurt.' Vreemd en of ze niet van mij is, hoor ik m'm eigen stem.

Herr Kurt houdt verbaasd z'n vork in de hoogte, waarvan hij juist een hap wou nemen.

'Luxe gevangenissen achter gouden tralies, waar champagne geschonken wordt... en minder comfortabele, waar de tralies van stevig ijzer zijn en de u zo onaangename haringen geserveerd worden... gevangenissen als deze woonkazerne, waar Frau Irma als in een tredmolen rondtobben moet, dag in, dag uit... Gevangenissen, waar het geoorloofd is groen-zijden avondtoiletten te dragen en waar een echtgenoot als cipier fungeert... de uwe, Herr Kurt, was de ergste nog niet. Toe, piesack (in goed Hollands: pest) die mensen niet zo, Herr Kurt en veroorloof mij dat ik nu ook eten ga, ik heb verduivelde honger... Wat brengt die groene jurk op bij de bank van lening, Frau Posanzky?'...

Bier op tafel en leverworst, m'n eed nagekomen, broederschap drinken met Herr Kurt die aldoor tegen Frau Irma zegt: 'Entschuldigen Sie bitte, entschuldigen Sie../

Met zo weinig zijn arme duivels eigenlijk tevreden, zo erg weinig - een beetje eten en drinken en wat toegevendheid. Waar zo'n groene japon al niet goed voor is...