Een heer om port mee te drinken ...

Hoe spannend en belangwekkend bleek het, eens een eigen geval van diefstal in huis te weten - en welke voordelen had ik er nu reeds aan te danken! Zou ik het anders klaargespeeld hebben vlug de trappen naar de zolder op te vliegen, door niemand gezien? Zou zonder de opwinding en onregelmatigheid door het misdrijf veroorzaakt, het anders mogelijk geweest zijn een gewoonlijk steeds op slot zijnde geheimzinnige kast wagenwijd open te vinden, waaruit ik in het blinde weg een fles met een restje anisette, een doos gekonfijte vruchten en een pot gember weggriste? Zou, vroeg ik me nog eens af, op geregelde en door geen duistere hartstochten bewogen dagen het mogelijk geweest zijn 'n zeldzame page-achtige kraag en daarbij behorende manchetten op een jurk te toveren?

De griezelige verhalen die de naaister, aangevuurd en mededeelzaam geworden door de anisette, in ongebreidelde fantasie wist op te dissen - diefstallen in combinatie met inbraak en doodslag, waar de 'onze' niets bij was - spookten die gedenkwaardige middag in het van warm zonlicht doortrokken zolderkamertje. En omdat het nog klaarlichte dag was, durfde ik met belangstelling te luisteren. Nu werden die angstige geheimzinnigheden tot gebeurtenissen, die je weliswaar een beetje deden huiveren maar overigens geen verdere uitwerking hadden. Ja, je kreeg er zelfs een veilig gevoel door: knus in het vertrouwde zolderkamertje te zitten en toe te kijken bij het ontstaan van een flatterende jurk, terwijl daarbuiten duistere machten dreigden, het donkere, onbekende, waarvan nu ook een schaduw in ons eigen huis was gevallen: de diefstal van vijfendertig gulden. O, zolang de zon in volle glorie door het zolderraam scheen en de avond met het bange slapengaan zonder nachtlichtje nog niet z'n intrede had gedaan, was ik werkelijk dapper en flink; roofmoorden, spoken en zelfs handen die uit graven staken, nam ik thans kalmpjes op onder het genot van hompen sterke gember en honingzoete gekonfijte vruchten. En terwijl de zeer opgewekte naai