Een bewogen vrijdag op de Breestraat

straten, doorgehold, konden hem daar nog niet van bevrijden.... O, o, waar hij niet liep....! Door winkelstraten liep hij, waar de blinkend gepoetste gouden en zilveren artikelen van zijn reeds geves-tig de concurrenten hem treiterend in de oogen glinsterden (misschien ja was ’t nog geen veertien karaats, of God weet: niks dan doublé); waar de roodwangige dienstmeisjes (anders om rauw in te bijten!), die met de kopergerande em-mers en de sprietende glazenspuiten aan de stoepen stonden, voor ditmaal nauwelijks een blik waardig gekeurd werden (men had waarachtig wel wat anders aan zijn hoofd!); en waar een enkele oranje-opgestapelde sinaasappe-lenkar hem met schrik aan de mogelijk-heid deed denken, een bekend gezicht te ontmoeten....

Ja maar, waar men ook loopt, men ont-loopt toch zijn bestemming niet.... En Jolie had de wereld kunnen rondloopen,

89