Een bewogen vrijdag op de Breestraat

Maar dat kwam mijnheer Broerse’s eer-lijke hart te na. ״Wat, drink je nou je glas niet eens leeg? 't Is zonde man, je hèt er toch voor betaald! Kom, drink op, ’t zal je goeddoen!”

Jolie zag 't overvolle glaasje met een teederen blik aan. Ja, 't was zonde, en men kon dien man, omdat hij n beetje onhandig was geweest, toch niet voor 't hoofd stooten.... Hij bedoelde het goed, maar wat wil men: ’n goi, die weet niet beter....! Jolie vergaf het hem alweer. Vlug sloeg hij het glaasje naar binnen, en ging....

De kastelein zag hem na, over ’t horre-tje. ״Tjonge, tjonge, wat is dat kleine joodje van streek,” zei hij hoofdschud-dend. ״Maar wat wil men: ze bent alle-maal een beetje heet gebakerd....”

En Jolie weer aan den loop. Waar hij naar toe ging? Wist hij veel....! Hij moest de smart van zich afzetten, die de kastelein hem had aangedaan. Duizend 88