Een bewogen vrijdag op de Breestraat

stralende gezicht, vredig omlijst door de gladde, donkere toer,¹) die onder de witte muts uitkwam, de moeder van de jonge huisvrouw zorgde op haar rustige wijze, dat er 'n boterham gegeten kon worden.

״Tante Rifke, eet u wat, ’n stukkie brood met kaas, u zal uw krachten nog noodig hebben....!”

״Ja, ik kan daar eten!” zei de baker ver-drietig.... ״’n Klein pietsie, om u plezier te doen....” Daarop nam zij de vier gal-leboterhammen,²) die de gastvrouw voor haar had klaargezet, en begon ze stelselmatig in stukjes te breken, om ze beter achter haar kaduke kiezen te kun-nen werken. Met eenige heete koppen koffie spoelde zij ze naar binnen. Oude grootmoeder Hindele scheen on-vindbaar, totdat zij haar in het emmers-en dweilenhok achter de keuken op-diepten, ijverig aan 't scharrelen.

*) Pruikachtige haarbedekking. ²) Vlechtenbrood.

72