Een bewogen vrijdag op de Breestraat

e bruiloft.... de zaak die hij heeft opgericht.... de meubels, de voor-raad, het huis.... alles wat er zijn moest, de verplichte feesten....

De dag zelve.... Het mooie, piqué brui-gomsoverhemd, dat zijn meisje voor hem geborduurd had....

’s Morgens hadden zij moeten vasten, want dat weet men: voor beiden is ’t een heilige dag en rebbe Jokof had het ook gezegd, met zijn mooie ,,Christen”, rollende r’s, die duidelijk uitwezen dat hij geen Amsterdammer was.

״Brruid en brruidegom: deez’ dag is voor u beiden Joum Kieppoerr!”¹)

Ja, voor mijnheer Davids was dat geen bezwaar geweest. Die had het gemoed zoo vol gehad, die was te bewogen ge-weest om ook maar aan eten te kunnen denken....! Wat hem niet allemaal door ’t hoofd gegaan was....! Zijn leven tot nu toe.... zijn voornemens voor de toe-¹) Groote Verzoendag.

32