Een bewogen vrijdag op de Breestraat

Als het maar ooit zoo ver komt! God weet, wat hun dien dag nog boven het hoofd hangt....

En angstig, dat ze misschien Onzen Lieven Heer verzocht heeft met haar voorbarige gedachten, begint ze gauw haar ochtendgebed op te zeggen. Ze is nebbisj nog nuchter....

Maar nog veel eerder dan de moeder van de barende was de baker, juffrouw Coronel, er. Want die was er al drie da-gen.

Nu is juffrouw Coronel een beste ba-ker, een puike baker. De heele familie heeft zij gebakerd. Geen jongen of geen meisje is er geboren, of zij heeft de be-schuit-met-muisjes — gladde of ruwe, al naar het pas gaf — klaar gemaakt en de fooien in de wacht gesleept. Geen juffrouw Raatje, noch juffrouw Fietje, geen juffrouw Duifie-zelf, geen Klaar-tje of Jolie of Hijman — en al zijn ze nou 24