Hun lach klinkt van zo ver ...

Zegt Sjijne Brijne:

'Heb U mij horen spreken over jijletjes ? Ik zeg alleen maar, dat U de eerste bent met een klacht. Zoiets mag een mens toch waarachtig-'n-schot nog wel zeggen, niet waar ? U bent zo gauw in Uw kroontje gegrepen. Wat ik zeggen wou, U hebt de vis toch wel direct gegeten ?' Zegt de klant honend:

'Nee, ik heb de vis daar niet direct gegeten. Ik heb de vis eerst goed steenkoud laten worden.'

Met haar sarcasme bedoelt ze het tegenovergestelde van wat zij letterlijk genomen zegt. Verontschuldigt Brijne zich: 'Nou ja, ik vraag maar. Er kan natuurlijk een stuk vis tussendoor gelopen hebben dat te droog was. Maar ik bak nou al zestigjaar vis, hier in ditzelfde pothuis, en dat is dan de eerste keer, dat me zoiets gebeurt.'

'Nou ja, Sjijne Brijne, één keer moet de eerste keer wezen, maar mijn zoontje heeft je gewaarschuwd en moet ik daar nou de schade van lijden ?' 'Hebt U de vis dan weggegooid ?'

'Weggegooid? Zulke kostelijke vis weggooien? Verzondig je niet. Nee, natuurlijk hebben we de vis gegeten, maar er zat geen smaak aan, geen smak en geen lak.' 'Weet U wat ik doen zal ? Ik zal U deze keer een stuiver minder berekenen. Goed?'

'Eén stuiver? Maak er een dubbeltje van.'

Ze worden het eens op een schadevergoeding van drie vierduit-

stukken.

Stokvis goed bakken is inderdaad een secuur karwei, zelfs als het juiste moment tussen niet te nat en niet te droog wordt ge-

63