'Wie is dat toch?' zei hij hardop tegen zichzelf, 'Het is net alsof ik haar ken...'
Maar verder kwam hij niet. Toch bleef het beeld van het onbekende meisje voortdurend in zijn gedachten.
Toen Taeke Tuinstra een paar uren later kwasi onverschillig het
weiland inkuierde, in de richting van de schuit (hij deed dat wel
meer om te zien of daar alles in orde was), liep Dirk hem onder de
dekking van het terpje tegemoet.
'Hebben ze bij Veldhuizen een nieuwe?' vroeg hij.
'Bij Gijs komen ze en gaan ze', zei Taeke. 'Hoe minder je vraagt, hoe
minder ik hoef te antwoorden en hoe minder jij weet, hoe beter het
voor iedereen is.'
'Het is net alsof ik dat kind ken,' zei Dirk. 'Zal wel kunnen', zei Taeke.
Dirk begreep, dat hij bij de zwijgzame Fries niet verder zou komen. Als die eenmaal besloten had te zwijgen, nou, dan hoefde een Hollander niet te proberen hem aan het praten te krijgen. Toen Taeke vertrokken was, kon Dirk de aandacht voor zijn werk niet terugvinden. Hij zat met de kijker voor de ogen en tuurde gespannen naar de boerderij van Veldhuizen.
Het volk was niet meer buiten aan het werk. Af en toe liep iemand het erf op, maar het meisje zag hij niet meer. Dat gaf hem een gevoel van teleurstelling.
Het was vroeg donker. Er kon die avond niet met de geheime zender worden gewerkt, omdat de datum buiten het zendschema viel. De lucht was zwaar bewolkt en er was geen maan. Hoog in de lucht klonk vaag gebrom van vliegmachines. De onverbiddelijke oorlog ging door. Dirk woelde op zijn bed heen en weer. Hij kon de slaap niet vatten. Wie was dat meisje of die vrouw toch? Eindelijk dutte hij langzaam in. Midden in de nacht werd hij plotseling met een schok klaar wakker. HIJ WIST WIE HET MEISJE WAS. Vroeger op school had hij wel eens hetzelfde beleefd. Dan was er een moeilijke som of iets dergelijks, waarmee hij de hele avond voor zijn huiswerk had zitten knokken, zoals hij dat noemde. Zonder dat hij de oplossing had gevonden, ging hij dan slapen. En meermalen was het gebeurd, dat hij midden in de nacht wakker werd met de oplossing kant en klaar in zijn hoofd. Het was net alsof je hersens tijdens de slaap verder hadden gewerkt.
40