Door storm en duisternis

'Het Netherland House?' vroeg Dirk.

'Het clubhuis van de Nederlanders hier. Je eet er goed en je roddelt er nog beter. Wat kun je meer verlangen om de oorlog te vergeten?' Dirk ging in dat Netherland House koffie drinken. Hij vond er een sfeer van welgedaanheid. Och ja, iedereen was wel van goeden wille. Bij velen was die wil zo voortreffelijk, dat ze in hun eentje een soort voogdij-gevoel ontwikkelden, wanneer ze aan het bezette gebied dachten. Ze leefden blijkbaar in de waan, dat in Nederland alleen maar onmondige kinderen woonden. Ze bedachten uitvoerige plannen, waarmee ze Nederland gelukkig zouden maken, als het eenmaal bevrijd zou zijn. Dirk dronk er een kopje koffie met de Kreeft. Het weerzien met Overste Lagerwei was zeer hartelijk geweest. Nu hij weer terug in Londen was en de Kreeft op de hoogte had gebracht van de wijze, waarop hij zich in Nederland van zijn geheime opdrachten had gekweten, was hij gaandeweg de officier als een oudere broer gaan beschouwen tegenover wie je zonder reserve je hart kunt uitstorten.

'Ik vind het hier een raar soepje', zei Dirk, 'die lui voeren geen oorlog, die vieren oorlog.'

'Ik ken dat gevoel', zei de Kreeft, 'alle Engelandvaarders ondergaan hetzelfde. Ze komen uit een land van barre nood en lijfsgevaar. En nu zijn ze in Londen, waar bij alle soberheid toch van alles te koop is. Ze hebben, toen ze nog aan de overkant in de benauwenis zaten, Londen geïdealiseerd. Ze hebben zich voorstellingen van de mensen gemaakt, die nu eenmaal niet met de werkelijkheid kunnen kloppen, omdat een gewoon mens nu eenmaal niet vierentwintig uur per dag en elke dag opnieuw een held kan zijn.'

'Kan best wezen', zei Dirk, 'maar ik krijg gewoon de kriebel als ik al die gewichtige mannetjes hier zie, die haarfijn aan het uitknob-belen zijn, hoe ze straks Nederland zullen gaan bedillen en betuttelen. En alles concentreert zich om het gebouw waar de hele regering van het grote Koninkrijk der Nederlanden aan een paar verdiepingen genoeg heeft. Het Stratton House. Ik denk wel eens: één minuut in het bezette gebied is leerzamer dan een jaar Stratton House.'

De Kreeft grijnsde breed:

'Den Doolaard, de schrijver, die hier ook rondbaviaant met zijn vrouw, heeft er een mooi ulevelrijmpje op gemaakt. Ik heb het met

110