Door storm en duisternis

HOOFDSTUK VII

In Engeland terug

Nooit zouden Dirk, Willem en David de dag vergeten, dat ze, na hun terugkomst in Engeland, door Koningin Wilhelmina werden ontvangen. Elke Engelandvaarder viel deze eer te beurt. Dagen tevoren, toen ze de mededeling hadden ontvangen, dat ze werden verwacht, waren de jongens al zenuwachtig. Voor hen had Hare Majesteit een hele middag vrijgehouden. Zij wilde precies op de hoogte worden gebracht van wat er in het vaderland leefde. Hoe moest je de Koningin aanspreken?

'Je zegt gewoon Majesteit, maar je kunt de Koningin ook deftig met Mevrouw aanspreken', zei David; hij was het zenuwachtigst van alledrie.

Ze werden een half uur tevoren in een oud huis op Eaton Square ontvangen door een vriendelijke man, die hen op hun gemak stelde met allerlei verhalen over andere Engelandvaarders. 'Stel je voor', zei hij, 'er is hier onlangs een knaap gearriveerd, achter uit Twente vandaan. Een jongen van een jaar of zestien, hoogstens zeventien denk ik. Nou, als jullie hoort hoe die knaap uit Nederland is weggekomen, dan geloof je het niet. Hij is om te beginnen naar Zwolle gelopen. In zijn hele leven was hij nog nooit uit zijn dorp weggeweest, dus die knaap kwam in Zwolle en zei elke seconde tegen zichzelf: tjonge, wat een enorme stad is dat... dat is nou wat de meester op school een wereldstad noemt. In een trein had hij nog nooit gezeten en dat je daarvoor kaartjes moest kopen, was ook nog nooit tot zijn hersens doorgedrongen. Hij liep dus gewoon door de controle heen en ze dachten, dat het zo hoorde, dus ze lieten hem begaan. In de trein kwam de conducteur om zijn plaatsbiljet te controleren. Dat had hij dus niet. 'Waar moet U naar toe?' vroeg de man. De knaap antwoordde: 'Ik moet naar Engeland.' 'Schei uit', lachte David Cohen, 'zulke onzinverhalen kan ik ook verzinnen, maar ik wil niet proestend van het lachen bij de Koningin komen.'

'Het is de zuivere waarheid', zei de man, 'het is precies hetzelfde verhaal, dat die jongen de Koningin heeft verteld. Goed dan, die

103