Joden in nood!

delven. Het is anders gegaan: het gymnasium was op tijd gereed. Op den dag van de opening heeft Spira een vasten־ en rouwdag voor de geheele gemeente bevolen. Het gymnasium floreert toch! Het is om te sterven van hartzeer.

En nog een verdriet is er, dat aan Spira's ziel knaagt: hij heeft geen zoon. Zijn overgrootvader was rabbijn in Mun־ kac, zijn vader zetelde in dit groote huis, waar hij thans den ״gabbe" commandeert. Maar hij heeft slechts een dochter. Hij heeft thans bepaald, dat zijn schoonzoon hem zal opvolgen.

Slechts de trouw van zijn chassidim maakt hem het leven aangenaam. Om een handdruk van hem vechten zij: in de hand van Spira ligt het geluk. Als Salomon Gelb een hand־־ druk van Spira heeft ontvangen, verkoopt hij op zijn beurt weer handdrukken aan vrienden en kennissen. Want het geluk is voor overdracht vatbaar....!

Het geluk is hier in de Karpathen waarlijk niet goedkoop. Met twee handdrukken van den Munkaczer wonderrebbe is mijn bezit vermeerderd, maar zij hebben meer dan moeite gekost. De „gabbe" opperde duizend־en־een bezwaren. Spira schijnt slechte ervaringen te hebben opgedaan met journa־ listen. Die zijn te cynisch; onder den indruk van den heili־ gen man komen zij nooit.

Ik hoor alle bedenkingen met een ernstig gezicht aan, maar mij laten afschepen.... géén kans! Ten slotte, mijn־ heer de gabbe, heb ik geen reis gemaakt van weken om in het voorportaal te worden afgewezen!

Ik reik den „gabbe" dus een inhoudsvolle hand. De on־ willige grijns in zijn gelaat verdwijnt; hij is immers ook maar een arme huisvader, die met moeite röndkomt. Spira ontvangt mij in zijn bibliotheek. Hij heeft een wijde, zwartzijden pij om het lijf. Het goud־ dradige koord accentueert zijn welgedaanheid. In het

64