Daar zaten wij, impressies over 'Londen '40-'45'

de Kolonel (‘Zeg lui, groeten jullie wel...’) en steeds opnieuw keerde het refrein terug:

Dat hij het pakje dragen mag...

Hij is van 't Militair Gezag...

Hij heeft het maar te leen...

Wat hadden al die mensen toch tegen dat Militair Gezag, een zo al niet nuttige toch in elk geval dure instelling? Pietermanknecht declameerde:

Minister van Lith van oorlogsvoering

Als ik hem zie, geraak ik in beroering

Ondanks dat hij de brigade duizendmaal heeft gereorganiseerd

Is het de brigade toch gelukt, dat zij nu opereert

Na veel gepieker en zeer lang verzinnen

Stapte hij op een goede dag bij Kapitein Kruis naar binnen

Hij zei: ‘‘Kruisje, we moeten wat doen, ondanks het kabaal.

M.G. moet er komen en jij wordt generaal

Het zal wel veel moeite kosten en ook wel geld verslinden

Maar het resultaat zal zijn sterren en balken voor onze vrinden’

Dus Engelandvaarders, gij die zoekt naar een baan

Neemt deze goede raad van de Sint nu aan

Capaciteiten heus niet nodig, al kan je niemendal

Ga maar naar het M.G. dat voor je zorgen zal

Maar dit zeg ik er bij: het is Londen waar dit alles gebeurt

Want komen ze in Holland, dan worden ze direct weer afgekeurd.

Dan schreeuwen ze van verdriet en hebben reuze pech Dan nemen ze hun sterren en hun balken weg.

Oh, het werd een daverende viering daar in december 1944 in Londen. De versnaperingen waren sober, want wie van de aanwezigen dacht niet aan de nood in Nederland. Maar het was er genoegelijk. Het spottend gelach groeide aan tot een orkaan toen Sallymanknecht de tekst, die hij braaf uit het hoofd geleerd, totaal vergat en er zo maar op los ging extempo-reren:

Excellentie, je bent een handige kerel en zeker niet van gister Maar ik zie je toch nog liever als onderduiker dan als minister

Ja, ja dat waren tijden... toen kon een mens tenminste nog eens vrijuit spreken.

59