Daar zaten wij, impressies over 'Londen '40-'45'

Oranje Haven was een benedenverdieping vlak bij Marble Arch. De Koningin had die flat gehuurd en doen inrichten en daarop had zij het royale geval ter beschikking gesteld van alle Engelandvaarders. Die hadden er een soort club van gemaakt, bar gezellig. Het is waar, als ze daarover politiek gingen delibereren, kon men zich rijpere gedachten voorstellen, maar allez, we zijn allemaal eens jong geweest en wat we toen aan onzin hebben uitgekraamd... Bovendien als je ’t op de draad ging uitzoeken, kon je het de Engelandvaarders niet eens in de eerste plaats aanrekenen dat ze af en toe een beetje warrig waren. Hoe dan ook, het was een stukje fris Nederland dat was komen overwaaien en dat daar aan Marble Arch avond-aan-avond te vinden was.

In Oranje Haven werd die avond Sinterklaas gevierd. Ze kwamen allemaal. Alle Engelandvaarders, allicht, maar ook de grote heren van de regering en van de departementen. De ministers en de dure jongens met gouden balken en sterren. Op zo’navondmoest jeop Oranje Haven gezien worden. Soms kwam de Koningin op visite, zo maar onaangekondigd.

De Engelandvaarders hadden zich een fraaie Sint aangemeten. Niet zo’n echte als de Bishop of Canterbury, maar oneindig veel leuker. Het was, zo gezegd een Sint van Woolworth. Af en toe vloekte de Sint, niet echt natuurlijk, maar op zijn sintjes. En de brave Sally Noach was Pietermanknecht.

‘Hoe ben je hier in Londen gekomen?’ vroeg een generaal aan Sinterme-klaassie, met een rood padje en vier sterren en een balk.

‘Per Dakota, Excellentie’ zei de Sint, want hij wist hoe je een generaal aanspreekt, ook al behoorde de krijgsman tot de chairborne division. ‘Ik ben per Dakota gekomen, maar ik heb van de Nederlandse ambassadeurs en consuls geen centje medewerking gehad...’

‘Zo, en Pietermanknecht, hoe ben jij hier gekomen?’

‘Per ezel’ zei Sallymanknecht.

‘En waar is die ezel dan nu?’

‘Die is opgemerkt door het Militair Gezag en hij is nou al kolonel, excellentie.’

Dat was de hors d’oeuvre van dat onvergetelijke Sinterklaasfeest. Maar het werd nog daverender. Want de goede Sint en Pieterbaas gingen Tomas-vaeren en Pieternellen, ze gingen een beurtzang reciteren. Ik heb een exemplaar van hun verzen nu voor me liggen. Wie Sally kent, voelt geen twijfel omtrent het vaderschap. Het is bezaaid met officiële stempels.

Geheim ZEER geheim GEHEIM GEHEIM

57