Openbare brief aan den Weledelzeergeleerden Heer Dr. A.R. Zimmerman

controleeren) bedroeg ƒ 721694.37, de koerswaarde op het zelfde tijdstip ƒ 727796.87, dus een voordeelig verschil van ƒ 6102.50. Uil deze cijfers blijkt tevens de juistheid van hetgeen ik zooeven schreef, dat de koerswisselingen van effecten van deze soort in den regel gering zijn; het voordeelig saldo, veroorzaakt door koersstijgingen, is namelijk ongeveer I procent van de aankoop* waarde.

Het effectenbezit van den Bond zelf had een aankoopwaarde van ƒ 896156.75 en op den genoemden datum een koerswaarde van ƒ 898949.87, dus een voordeelig verschil van ƒ2793.12.

Bedoeld worden hier de ter beurze verhandelbare fondsen, die dus aan koerswisselingen onderhevig zijn; andere, als bijv. obligatiën van De Arbeiderspers, zijn hier niet in het geding, daarover heb ik trouwens reeds het noodige gezegd.

Ja, als het Bestuur van den Diamantbewerkersbond een deel van „het geld der arbeiders” had gestoken in de eene of andere kapitalistische onderneming, bij voorbeeld in de Industriëele Disconto Maatschappij, die mede onder uw onvolprezen, geniale leiding heeft gestaan, dan zou er reden zijn geweest om in de financiëele verslagen een en ander te vermoffelen en te mas* keeren, indien het ons ooit in het hoofd zou kunnen komen bedriegelijke voorstellingen van zaken te geven.

Zulke reden zou er misschien ook zijn geweest, als „het geld der arbeiders” belegd zou zijn in obligatiën van de Hollandsche Stoomboot Maatschappij en den Koninklijken Hollandschen Lloyd, of indien het gestoken ware geworden in aandeelen van stoomvaart?, financiëele en industriëele ondernemingen, die een* maal 600 ä 1000 procent noteerden en thans minder waard zijn dan het papier, waarop zij gedrukt staan — maatschappijen en ondernemingen, niet bestuurd door verachtelijke „vrijgestelden,” doch door hooggeroemde industriëelen en zakenlieden, menschen uit uw klasse, menschen van uw kaliber — neen, dit laatste neem ik terug, van uw kaliber zijn zij niet. Want geen hunner heeft het ooit bestaan, in het openbaar te zeggen of te schrijven wat gij in De Telegraaf hebt geschreven, namelijk dit:

„Al dergelijke verklaringen intusschen gaan buiten de hoofdzaak om. De toestand is deze, dat tijdelijk fungeerende vrijgestelden bevoegd zijn, op status tair volkomen geoorloofde wijze, te beschikken over het reusachtig vermogen der Vakbeweging van 31 millioen gulden, waarin zich een aanzienlijk bedrag aan openbare middelen bevindt en dat overigens is samengebracht door arbeiders nu en in vroeger jaren. Op deze wijze van beschikking kan statutair en boek# houdkundig wellicht door geen enkelen accountant een aanmerking zijn te maken, en desniettegenstaande kunnen er zeer groote belangen door geschaad zijn. Daarom heeft de ondergeteekende reeds sinds lang, en ook nu weder aan* gedrongen op het zoo spoedig mogelijk in het leven roepen eener wettelijke regeling van het toezicht met het oog op de bescherming van de belangen der leden=arbeiders.”

Ik heb in de vijf en veertig jaren, dat ik aan het openbare leven deelneem, te doen gehad met werkgevers, bezoldigde vertegen« woordigers van werkgevers, politici, diplomaten, geleerden, publi* cisten enz. van allerlei aard en richting. Uiterst reactionnaire en conservatieve lieden bevonden zich onder hen, menschen, die de arbeidersbeweging weinig gunstig gezind waren. Maar niet één heeft ooit de schaamtélooze driestheid gehad, de bestuurders

46