Openbare brief aan den Weledelzeergeleerden Heer Dr. A.R. Zimmerman

dringen, want van uw belastinggeld is daarin maar een bitter beetje terug te vinden.

En nu het slot van uw artikeL Het luidt aldus:

„Het bovenstaande toont aan. dat de zaak niet is zooals zij behoort te zijn en dat dringend noodig is een toezicht van hooger hand op beheer en besteding van dit ontzaglijke vermogen. Wat er geschiedt met een bedrag van 31 millioen, voor het grootste deel samengebracht door en voor arbeiders, en overigens gekomen uit openbare middelen, kan niet langer beschouwd worden als iets dat uitsluitend van particulieren aard is. Dat standpunt is ook niet ingenomen ten aanzien der levensverzekeringsmaatschappijen en der particuliere spaar* kassen. Door lijdelijk te blijven neemt de Regeering een groote verantwoor* delijkheid voor mogelijke gebeurtenissen op zich. Het betreft een arbeiders? belang van de eerste grootte.

Gij, die altoos roept om bescherming van arbeiders: — hier ligt uw taak.”

Gij hebt gelijk: „ten aanzien der levensverzekeringsmaatschap* pijen en der particuliere spaarkassen” heeft de Staat toezicht ingesteld.

Maar wanneer en waarom?

Het is nog slechts betrekkelijk weinige jaren geleden geschied en niet vóór dat gebleken was, dat sommige levensverzekerings^ maatschappijen in zoo desolaten toestand verkeerden, dat zij hare verplichtingen slechts ten deele of in het geheel niet zouden kunnen vervullen (althans één, zeer belangrijke, misschien wel de grootste in ons land, is toen dan ook verdwenen) — dus nadat onbekwaamheid of wanbeheer der bestuurders aan den dag was getreden en talloozen, die jaren lang hun premies hadden betaald, bedreigd werden met verlies van veel, of alles, van hetgeen waarop zij recht hadden of te eeniger tijd zouden verkrijgen.

Maar wanneer heeft zich iets dergelijks voorgedaan met een vakvereeniging?

Het zou u moeilijk vallen een geval aan te wijzen van zulken aard. Mij is geen geval bekend van een vakvereeniging van eenige beteekenis, die als gevolg van wanbeheer, of om welke andere reden ook, hare verplichtingen niet heeft kunnen nakomen.

U wel? Noem dan namen en feiten.

Dit zult gij niet doen, want gij kent ze niet, wijl zij er niet zijn.

Waarom zouden de vakvereenigingen dan onder regeerings* toezicht geplaatst moeten worden?

Omdat gij, in afwachting van den dag, waarop gij, dictator van Nederland geworden, deze voorloopig wilt verlammen? Of omdat gij de onbeschaamdheid hebt, de bestuurders der vakbonden, in wier schaduw gij niet kunt staan, te bekladden en verdacht te maken?

Best mogelijk. Maar of er, zoo lang ons land nog op demo* cratischen grondslag wordt bestuurd, een regeering zal te vinden zijn, die aan uw verlangen gevolg geeft, mag met reden be^ twijfeld worden.

In het geval van de verzekeringsmaatschappijen moesten de verzekerden beschermd worden tegen de ondernemingen, aan wie zij hun geld hadden toevertrouwd, maatschappijen, die geen ander doel hebben dan uit de verzekeringspremies winst te maken, waaruit aan aandeelhouders dividenden, aan directeuren

4BL