Openbare brief aan den Weledelzeergeleerden Heer Dr. A.R. Zimmerman

16000 gulden salaris aan vier bestuurders is 4000 gulden per hoofd, oftewel 16000 gulden per jaar en per bestuurder.

De werkelijkheid is echter alweder anders — zooals zij ge? w^oonlijk anders is dan gij haar afschildert.

In deze drie maanden ontvingen de vier bestuurders tezamen ƒ 4875.—, dus gemiddeld ƒ 375.— per week, of ruim ƒ 93.— per persoon, dus ruim ƒ 4880.— per jaar.

De rest van de post salarissen, zijnde ongeveer 11300 gulden, bestaat uit de tractementen van boekhouder, bedienden en boden.

Gij zult wellicht zeggen, dat zulks dan toch wel rijkelijk veel is voor een vereeniging met ruim 5000 leden.

Inderdaad. Ruim 45000 gulden per jaar is veel.

Maar ik heb u reeds gezegd, dat wij ten minste 17000 gulden betalen aan salarissen van bedienden, belast met de administratie van den crisissteun, die ons eigenlijk in het geheel niet aangaat

— een geschenk dus van 17000 gulden in het jaar aan de Overheid, dit is: aan de belastingbetalers. Er blijft dus 28000 gulden. Ook daarvan moet een deel, zeg 3000 gulden, afgetrokken worden, ten behoeve der administratie van werkloozenkas en pe$sioenkas?uitgaven, die mede ten laste van de Overheid be? hoorden te zijn. Zoodat ten slotte de Bond eigenlijk slechts ƒ 25000.— per jaar aan zijn administratief personeel en zijn boden heeft uitgegeven. Thans is dit minder, want door de aanschaffing van eenige kantoormachines konden twee tijdelijke bedienden worden ontslagen, zoodat een besparing van ongeveer 4500 gulden per jaar werd verkregen.

Dus betaalt de Bond in werkelijkheid voor zijn eigen adminu stratie ongeveer 20.000 gulden in het jaar.

Misschien vindt gij dat nog wel een aanzienlijk bedrag.

Inderdaad. Het zou veel kleiner kunnen wezen, als wij onze bedienden zouden honoreeren gelijk tallooze werkgevers uit de klasse, waartoe gij behoort, zulks doen. Maar wij parasiteeren niet op de ouders of bloedverwanten onzer bedienden. Wij betalen zelfs den minsten hunner een loon, waarvan zij zelf? ständig en behoorlijk kunnen leven. Wij hebben geen typisten van 20 tot 30 gulden, geen bedienden van 60 tot 70 gulden per maand. Zoo willen de bestuurders het en — gij zult u verbazen

— zoo willen het ook de bondsleden, zelfs de werkloozen onder hen, wier steun een derde of een vierde bedraagt van hetgeen namens hen en van hun geld aan de bedienden van hun Bond wordt toegekend. Zij zijn heel wat betere werkgevers dan gij en de uwen.

Intusschen, ruim 50 percent van de contributiën te besteden aan salarissen — het is inderdaad veel, of liever: het zou veel, te veel, aanmerkelijk te veel zijn, indien dit het normale percentage ware. Dit is echter geenszins het geval.

Ook dit zal ik u uitleggen, ten behoeve van het publiek dan, want voor u alleen zou ik mij waarlijk geen moeite geven.

De Diamantbewerkersbond telde eenmaal ongeveer 10.000 leden en zijne inkomsten waren zeer groot. Hij had toen negen bestuurders. Het aantal leden daalde in verhouding tot den achteruitgang van de nijverheid. Dus werd ook het aantal be? stuurders geleidelijk verminderd, zoodat er nu slechts vier zijn.

32