Openbare brief aan den Weledelzeergeleerden Heer Dr. A.R. Zimmerman

In een op democratiseren groraMag gevestigde vereenïgfng zvfn het de leden, en de leden alléén, die bepalen hoe zij zal worden bestuurd, wie haar zullen besturen, hoe hoog de contributies aan de vereenigingskas zullen zijn, voor welke doeleinden deze kas is bestemd, welke uitkeeringen uit deze kas den leden zullen worden toegekend, onder welke voorwaarden dit zal geschie* den enz.

Zoo is het ook in den Diamantbewerkersbond.

Constitueerende vergaderingen, welker leden de bondsleden uit hun midden hadden gekozen, hebben de statuten en het huis# houdelijk reglement van den Bond, waarin ook alle bepalingen nopens de uitkeerings* en ondersteuningsfondsen voorkomen, ontworpen; daarna hebben de bondsleden zelf deze door middel eener schriftelijke stemming vastgesteld. Met de wijzigingen, die statuten en reglement in den loop der jaren ondergingen, werd dezelfde procedure gevolgd.

Gij hebt het dus wèl verstaan: de bepalingen, volgens welke de Bond wordt bestuurd, de gelden worden beheerd, de uit« keeringen en ondersteuningen worden toegekend, hebben de leden zelf, door middel van hoofdelijke schriftelijke stemming goedgekeurd en vastgesteld,

De Diamantbewerkersbond is dus geen instelling als bij voor« beeld een spaarkas, bij welke men zijne stortingen doet, onder bepalingen en voorwaarden, die anderen hebben gemaakt, over welke de spaarder niets te zeggen heeft, waarin hij geen ver» andering kan brengen en over welke hij geen toezicht kan uit* oefenen. De Diamantbewerkersbond is, evenals alle andere vak* vereenigingen, geen instelling buiten de leden, doch de leden zijn met elkander de Bond. Zij hebben zich dus geen „offers getroost” ten bate van organisaties, doch ten bate van zich zelf en zij kunnen derhalve vrijelijk beschikken over de geheele gestie van den Bond.

Welnu, de leden van den Bond hebben bepaald, dat er zullen zijn fondsen tot uitkeering van ondersteuning aan leden, betrok* ken bij industriëele conflicten, aan zieken, aan door een ongeval getroffenen, aan vrouwelijke leden bij bevalling, aan leden ouder dan 65 jaar, aan de nabestaanden van gestorven leden en aan werkelooze leden.

Hier is slechts de laatstgenoemde ondersteuning in het geding. Zij is belichaamd in een werkeloozenkas, die gevormd wordt uit bijdragen der leden, waarop Rijk en Gemeente bijslagen geven. De leden van den Diamantbewerkersbond hebben ten behoeve dezer kas sinds vele jaren de niet geringe bijdrage van een gulden per week geofferd.

Deze werkeloozenkas kent den verzekerden leden, als zij zonder werk komen, een uitkeering toe, die echter na een zeker aantal weken een einde neemt. Ondanks dezen beperkten duur der uitkeeringen zou in deze reeds bijna vijfjarige crisis de kas niet aan hare verplichtingen hebben kunnen voldoen; want tegen een zoo geweldige drainage is zulk een kas uiteraard niet berekend en dus ook niet bestand. Dus moest de Overheid om bijstand worden gevraagd. Zij verleende dezen ook, doch op voor* waarde, dat ook de Bond bijstand zou verleenen en wel ten