Amsterdam, die groote stad

immers niet mogelijk, en verneemt uit Blanes’ mond: „Zegen” — waarmede de koop is gesloten, die een loozer mensch wellicht voor een geringer bedrag had kunnen tot stand brengen.

Tot de stoffeering van de markt behoorden nog zuurwagens, waar, behalve komkommers, augurken en uitjes in het zuur, ook gekookte eieren, lever en hart verkrijgbaar waren; draaiorgels; liedjeszangers; instrumentalisten; alsmede vele standwerkers, zijnde lieden, die met ontzagwekkende welsprekendheid portemonnaies, zakmessen, pennen om zonder inkt te schrijven, kiespijndruppels, vloeistoffen waarmede men kon vergulden of verzilveren, en wat dies meer zij, aan den man brachten — al met al een zeer levendig, kleurig, leutig stuk volksbedrijf. De tot een later tijdperk behoorende, beroemd geworden Professor Cocadorus (hij heette heel prozaïsch Linnewiel), is uit het gilde der standwerkers voortgekomen.

Toen de Botermarkt ongeveer zestig jaren geleden de reeds genoemde metamorphose onderging, werd de weekmarkt verplaatst naar het Amstel-veld, waar zij wordt gehouden tot dezen dag. Het is daar des Maandags in vele opzichten zooals het voorheen op de Botermarkt was. Maar er ontbreekt ook veel van hetgeen de oude markt haar eigenaardig karakter, haar bijzondere bekoring gaf. Over het ontbreken van één verschijnsel kan men zich van harte verheugen: dat der dronken Maandaghouders. Vijftig, zestig jaren geleden was niet alleen de markt, doch was de stad vervuld van langs de straten zwaaiende en zigzaggende, lallende en brullende beschonkenen, die „Maandag hielden” en bij dozijnen naar de politiebureaux werden gesleurd. Ook op andere dagen ontbraken dezulken niet; doch zij waren dan veel minder talrijk. Dit alles behoort tot het verleden. De drankbestrijdersvereenigingen, de invloed der arbeidersbeweging, de betere woningtoestanden en andere factoren hebben samengewerkt om aan dit euvel een einde te maken. De arbeider van heden heeft geleerd zijn vrijen tijd elders en beter te besteden dan in de kroeg, geestelijk genot te stellen in de plaats van den jeneverroes. Men moge, en vaak niet ten onrechte, betreuren, dat veel van het vroegere volksleven is verloren gegaan — niemand zal het bejammeren, dat de sterke drank uit dit leven is gebannen.

3. De Groentenmarkt werd gehouden op de Prinsengracht, zoo ongeveer tusschen Rozengracht en Noordermarkt. Daar voorzagen zich vooral de venters, onder welke zeer vele Joodsche, van „negotie”, die zij maar al te dikwijls betaalden met van woekeraars geleend geld, voor hetwelk zij ongeloofelijk hoogen interest hadden te voldoen, ’s Morgens voor dag en

38