1675-1875. De Synagoge der Portugeesch-Israelietische Gemeente te Amsterdam

heer Nathan Dias Brandon in 1870 (bestaande in 4 massief zilveren kandelaars en knoppen, ter versiering van de Tehah op feestdagen); getuigen daarvan zoovele andere aanzienlijke vermakingen en geschenken tot dat doel. Aan dien steun niet minder dan aan de intellectueels medewerking, die der Synagoge in al die jaren ten deel viel, is het te danken, dat het jaar 1875 een vreugdejaar mag zijn. Van beider steun zal het afhangen, of het bestaan der Synagoge ook in de verre toekomst verzekerd is.

Achttien honderd vijf en zeventig — den 12den van Oogstmaand —■ en de Synagoge staat, met vlaggen en bloemen getooid, voor ons. Talrijke scharen van beider kunne, van eiken rang en stand bewegen zich in feestdos daarheen en vullen de toegangen tot liet gebouw. De vreugde straalt van ieders gelaat en allen zijn in blijde verwachting van hetgeen daarbinnen voor hen bereid is.

Wat leidt deze menigte op dezen anders zoo stillen weekdag derwaarts? Waartoe al deze tooi en praal, waartoe al deze beweging en opgewektheid? De gemeente geniet heden ¹¹⁸) het voorrecht den dag te herdenken, waarop hare Synagoge voor twee honderd jaren gesticht werd, en wenscht dien op luisterrijke wijze te vieren. Zij wenscht dit te meer, omdat het honderdjarig bestaan zonder feestelijkheden voorbij ging ¹¹⁹); zij heeft dus nu hare krachten dubbel ingespannen. Ontegenzeggelijk behoort de eer van den eersten stoot tot dit feest aan het godvruchtig gemeentelid den Heer B. H. de la Büente Jr.